SSR PIOTR STEFAN E. awansował na kier. sek. wykon. V wydziału karnego sądu rej. W. Ś.

Piotr Stefan E. w postanowieniu z 27-09-2012 (sąd rej. W. Ś., II Wydział Karny, sygn. akt II Kp 258/12, 1Ds.5/12/II) stwierdza niezgodnie z prawdą, na moją niekorzyść, jakobym był przesłuchiwany przez sąd. W ww. postanowieniu Piotr Stefan E. napisał, cytat: następnie tutejszy Sąd Wydział IV Grodzki po przeprowadzeniu rozprawy, bezpośrednim przesłuchaniu obwinionego. Przesłuchanie nie miało miejsca.

Ten sam Piotr Stefan E. w postanowieniu z 06-07-2011 sądu rej. W. Ś., X Wydział Karny, sygn. akt X K 1342/10 napisał, iż Ireneusz Wojczuk cytat: nie wskazał na istnienie okoliczności tego rodzaju, które mogłyby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności sędziów, dalej napisał, iż Ireneusz Wojczuk, cytat: polemizuje z podejmowanymi decyzjami procesowymi odnośnie […] uznania pisma za bezskuteczne wobec nieuzupełnienia braków formalnych. Kwestia bezstronności sędziów dotyczyła m. in. wniosku o wyłączenie ssr Urszuli G.-B. w stosunku, do której Piotr Stefan E. pozostawał w zależności służbowej jako tzw. przew. wydziału i pozostaję w zależności służbowej jako do wicep. sądu. Urszula G.-B. zarządzeniem z 27-01-2011 uznała za bezskuteczne moje pismo z 10-11-2010 z powodu rzekomego braku własnoręcznego podpisu. Piotr Stefan E. pomimo faktu, iż miał dostęp do akt sygn. X K 1342/10 w ww. postanowieniu potwierdził za Urszulą G.-B., iż moje pismo z 10-11-2010 było bezskuteczne wobec nieuzupełnienia braków formalnych, co jest nieprawdą - pismo było i jest własnoręcznie przeze mnie podpisane.

Konsekwencją działalności Piotra Stefana E. było podpisanie przez niego całego ciągu postanowień i nie wyłączenie z postępowania sądu rej. W. Ś., X Wydział Karny, sygn. akt X K 1342/10 kolejno tzw. funkcjonariuszek ssr: Iwony K., Magdaleny R., Urszuli G.-B. (postanowienie z 10-03-2011), Magdaleny R., Urszuli G.-B. (postanowienie z 06-07-2011), Izabeli M., Anny K. (postanowienie z 30-09-2011), które nie dopatrzyły się, iż pismo z 10-11-2010 było własnoręcznie przeze mnie podpisane. Na skutek czego dalej działały w tej sprawie na moją niekorzyść, co skutkowało m. in. pogwałceniem art. 6, ust. 3, pkt d, Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, brzmiącego, cytat: każdy oskarżony o popełnienie czynu zagrożonego karą ma co najmniej prawo do: przesłuchania lub spowodowania przesłuchania świadków oskarżenia oraz żądania obecności i przesłuchania świadków obrony na takich samych warunkach jak świadków oskarżenia.